Preek Zondag 9

Preek Zondag 9
Door Ds. HW van Egmond

Liturgie

• beginpsalm
  • Psalm 100: 1,2,3,4
• psalm na de wet
  • Psalm 26: 1,2,6
• schriftlezing
  • Jesaja 48: 12 – 22
  • tussenpsalm
  • Psalm 33: 5,7
• tekst
  • Zondag 9
• psalm na preek
  • Psalm 145: 3,4
• slotpsalm
  • Psalm 66: 1,2,7

Preek

Gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes,

Wanneer kinderen met elkaar praten, hebben ze het wel eens met elkaar over hun vader.
Wie heeft de sterkste vader? Welke vader weet het meest?
Kinderen kunnen dan ook wel eens erg opscheppen. Misschien zeggen ze wel eens meer dan waar is, want je eigen vader maakt indruk op je.

Natuurlijk, want hij zorgt voor zijn kinderen.
Wanneer er gevaar dreigt probeert je vader dat tegen te houden.
Daarom hoor je kinderen wel eens zeggen: mijn vader kan alles!
Dat spreekt vanzelf, want wanneer er zorgen zijn, ga je als kind bij je vader schuilen.
Samen met je moeder zal hij je helpen. Want ze houden van je.

Dat zijn de gedachten in de kinderwereld, waar je vaak met verwondering naar luistert.
Nu gaat het er in Zondag 9 om: hoe praten wij over onze Vader in de hemel?
Wat gelooft u als u zegt, ik geloof in God de Vader de Almachtige, Schepper van hemel en aarde?

Is Hij voor ons ook een Vader die alles kan?
Zeggen we trots: er zijn geen grenzen aan Zijn macht?
Door het geloof weten we: de ene enige eeuwig God, is onze Vader. Om Christus wil.
We preken u Gods Woord zoals dat is samengevat in Zondag 9 onder het thema:

DE ALMACHTIGE SCHEPPER IS ONZE VADER

(I.)
Zondag 7 sprak over de inhoud van ons geloof en verwees daarvoor naar de twaalf artikelen: de apostolische geloofsbelijdenis.
Met de kerk van alle eeuwen belijden we daar de grote naam en de machtige werken van onze God: Vader, Zoon en Heilige Geest. Onze God begon met uniek grote werken van schepping en verlossing.
En zo werkt Hij nog altijd in het leven van Zijn kinderen.
Dat is de belijdenis van de gelovigen.

En dit ene ware geloof broeders en zusters, is een kennen en vertrouwen.
Een kennis die meer is dan boeken – wijsheid.
Dit geloof weet: God doet ook voor mij wonderen in mijn leven.
Dit geloof is tegelijk ook een geloof dat de kerk als de gemeenschap van Jezus gedurende vele eeuwen samenbindt.

Broeders en zusters, wie God kent als zijn Vader kan niet leven als iemand die God alleen nodig heeft in moeiten en bij het sterven.
Die gelovige zegt juist: er is niemand anders voor wie ik hoger eerbied heb dan voor mijn God. Voor Hem leef ik. Op Hem vertrouw ik.

Daarom kan het niet uitblijven dat het voor elke gelovige duidelijk is: wij zijn kinderen van Vader.
We komen op voor de eer van Vadersnaam en voor de almacht van Vader in Zijn werken.

De Catechismus doet dat met de Zondagen 9 en 10, in de belijdenis van de Naam en het werk van Vader.
Zondag 9 doet dat over Zijn scheppingswerk en Zondag 10 over Zijn voorzienigheid.
Dat is hoe God die schepping onderhoudt.

Wij, u en ik, wij zijn hier in de Catechismus aan het woord broeders en zusters.
Wij die in Zondag 1 getroost riepen: ik ben van Jezus Christus! Hij heeft mij van de dood gered.

Wij spreken ook hier in Zondag 9 vanuit datzelfde geloof.
Waar geloof dat voor betrouwbaar houdt wat God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft.
Dat Woord is het unieke houvast voor onze unieke troost in leven en sterven.

En dit Woord, Vaders Woord, ligt ook open als we spreken over Vaders scheppingwerk.
Waar geloof houdt ook hier vast aan de betrouwbaarheid van Vaders Woord.
Zo gaan we aan Zondag 9 beginnen: Als gelovigen spreken wij over de schepping als werk van onze hemelse Vader.

Inderdaad we doen hier niet aan wetenschappelijke beschrijvingen.
De wetenschap rekent met dat wat men ziet.
Wat het verstand kan begrijpen en beredeneren staat als waarheid vast.
Zo komt het dat gegevens uit de aardbodem als rekenbasis wordt gebruikt om over de oudheid van de aarde te spreken in miljoenen jaren.
Echter met het gegeven dat de oorsprong van de schepping wel eens kan liggen buiten onze waarneming, dat wordt fel afgewezen.
Denken aan een God die alles gemaakt heeft, wordt afgewezen want dat past niet in het denksysteem van het menselijk redeneren.

Wij geloven en weten uit de Schriften wat onze Vader doet.
En ook wat Hij aan het begin van de geschiedenis gedaan heeft.
Dat geloof ligt niet onder het ontleedmes van de universiteit.
De grond voor onze enige troost in dit leven is niet afhankelijk van wijsheid van mensen.
We doen hier belijdenis van ons geloof in het werk van God.
Ook als het gaat over Zijn scheppingswerk.

Dat is geen apart hoofdstuk, alsof we van het ene boek van de wetenschap vanmorgen even omschakelen naar de Bijbel als het andere boek van ons geloof.
Alsof we even uit de werkelijkheid van ons dagelijks leven overstappen in één of andere vage en hogere werkelijkheid van het geloof. Want dat bestaat niet.

Nee, onze belijdenis (dus ook wij!) spreken de Schriften na. Altijd en overal.
Die Schriften gaan boven alles! Elk woord van welk mens ook maar, staat onder dat Woord van God. Dat is de kracht en de taal van Zondag 9, ja van heel de Catechismus, van de zekerheid van onze unieke troost.

Laten we dat niet vergeten.
Ook niet in al die woelige discussie van deze tijd.
Mensen zaaien onrust omdat ze morrelen aan de waarheid van de Bijbel.
Ze zetten hun eigen theorieën neer en ze willen dat de Bijbel gelezen wordt vanuit hun gedachteontwerp.
Je kunt de vragen horen: zou het wel waar zijn dat het echt zo is als het in de Bijbel staat?
Is het niet zo dat God het anders bedoeld heeft dan de kerk alle eeuwen door beleden heeft?

Maar broeders en zusters, wij spreken hier over het werk van God onze Vader in Jezus Christus.
De God van wijsheid en verstand. De orde in de schepping is door Hem gemaakt.
Allerlei natuurwetten bestaan en blijven bestaan omdat de Schepper wil dat Zijn schepping zo gedragen en onderhouden wordt.
God zag toen Hij alles gemaakt had, dat het zeer goed was.

Als we nu in dat geloof aan de slag gaan op ons dagelijks werk, zijn we toch niet onwetenschappelijk bezig!
We zeggen toch niet: wetenschap is ongeldig en sowieso verkeerd.
Want bedenk wel gemeente, wetenschappelijk werk is ook opdracht die de Here ons gegeven heeft.

Alleen: wetenschappers behoren net zo goed als alle andere mensen dat op hun werk behoren te doen: te werken in geloof!
Bijbel en wetenschap staan niet als twee boeken los en tegenover elkaar.
Alles is één.
En in het onderwerp van de studie over de aarde en haar geschiedenis zien we die schepping als werk van God. Hij is betrouwbaar en Zijn Woord is eveneens betrouwbaar.
Ook als het gaat over de ouderdom en de geschiedenis van de aarde.

We belijden het in antwoord 26: onze Vader heeft de hemel en de aarde met alles wat erin is, uit niets geschapen!
Dat is Zijn machtig werk.
En hoe zouden wij, (die zelf schepsel zijn van deze machtige God), ons tegen Zijn Woord en tegen Zijn werk verzetten? Kunnen wij de Schepper narekenen?
Zouden wij het beter weten dat Hijzelf het in Zijn eigen Woord heeft laren opschrijven?

Broeders en zusters, als kinderen van Vader leven we en werken we hier op aarde vanuit het geloof en door het geloof.
We denken en overleggen ook in geloof: Vader is de Almachtige. Wie zal het beter weten dan Hij?

In Jesaja 48:5 zegt de Here: Ik spreek! Vers 12: Hoor! Maar luister dan ook!
In het verleden hebben Mijn profeten het oordeel gepreekt, maar u hebt toen niet geluisterd.
En kijk nu eens, vers 15. Ik heb laten profeteren dat Ik Babel zijn macht zal afnemen.
Eenmaal zal Babel verwoest worden en zult u uit de ballingschap terugkeren.
Er komt verlossing voor u.

Hoor, roept Jesaja: de Here laat het weten: Ik heb het gesproken, dat is Mijn Woord.
Verstaat het dan nu ook: dat Ik de verwoester van Babel inderdaad heb laten komen!
Vers 16, als Ik spreek ben Ik er en als het gebeurt ben Ik er ook. Ik blijf trouw aan Mijn Woord.
In den beginne was het sprekende Woord van God tegelijk ook het scheppende Woord, waardoor Hij alles maakte.
Wie gelooft in dat Woord vertrouwt op Mijn almacht als de Schepper van hemel en aarde.

(II:)
Aan het begin van Zondag 9 staat dat God de Vader is van onze Here Jezus Christus.
Hier gaat de Zondag even terug naar het voor ons wonderlijke en aanbiddelijke leven van de drie-enige God.
God is Vader in Christus.

Maar deze Vader, is door de Zoon ook onze Vader geworden.
Broeders en zusters, hier zullen we toch in verwondering over onze God doorspreken.
Wanneer we onszelf kennen (met onze zonden en grenzen) hoe groot is dan de genade en de liefde van God die ons hier tegemoet komt.

Kijk eens rond in de wereld. Wat gebeurt er allemaal niet.
En hoe is het altijd al niet gegaan in de geschiedenis van de wereld?
Er zijn mensen geweest, (en ze zijn er nog!), die brutaal alle gedachten aan God afwijzen.
Geen God en geen meester.
Alleen de taal van de revolutie. De straten op.
Één is onze meester en dat zijn we zelf. Wij zullen de wereld verbeteren.
Onze wetenschap zal de mensheid eeuwig leven geven.

Wat is er allemaal niet aan de hand in de wereld?
Oorlogen.
Het lijkt wel of er elke dag nog meer bij komen.
Aanslagen.
De onrust groeit over heel de wereld.
Onverdraagzaamheid.
Er zijn er die in naam van de god van hun eigen gedachten verwoesting stichten en de wereld tot een steeds groter tranendal maken.
Zij zeggen een god te aanbidden, maar zij handelen vaak het meest goddeloos.

Maar in deze wereld, ja in deze ellende, waar velen radeloos heen en weer lopen, hebben wij Zondag 9; De almachtige God, de enige God de Schepper en Verzorger van de hemel en de aarde, is mijn Vader! Om Christus wil.

Voor die overwinning kwam Christus uit de heerlijkheid van Zijn Vader in onze ellende, in onze chaotische wereld vol van de revolutie van den beginne, van de zonde.
Terwijl de revolutionairen hun eigen hoogmoedige weg naar heil en verlossing zoeken, (maar nooit zullen vinden,) overwon de Christus de macht van de dood en stond op uit het graf.

De chaos van de zonde en de dood heeft Hij opgeruimd.
Dat is de heerlijkheid van Pasen.
De doodsluier van de zondeval wordt opgetrokken.
Nu vangt het nieuwe leven aan.
Bazuinen van leven en toekomstperspectief werden geblazen.
Gods schepping is niet vruchteloos.

Deze Christus, de Zoon van de Vader, kocht in Zijn weg van vernedering naar verhoging Zijn kerk.
Die kerk neemt Hij mee in Zijn heerlijkheid.
Iedereen die op deze Christus vertrouwd heeft eeuwig leven en leeft met de vaste troost.
En nu zegt onze Zondag in diezelfde lijn: om deze Christus Zijn Zoon is de Almachtige God mijn Vader.
En deze Vader kan alles! We overdrijven hier niet.

Dat is de belijdenis van het geloof.
Dat de ongelovige hier zwijge.
Ja die zwijgt ook inderdaad.
Want de ongelovige haalt hier de schouders op en lacht.
Zonder geloof in de Schriften, dat is zonder geloof in het Woord van Gods verbond is er geen vaste grond te vinden om te zeggen: God is mijn Vader!

Laat de wereld maar lallen met haar propagandaleus: brood en spelen; geld verdienen en denken dat sportwedstrijden onmisbaar zijn.
Wij zeggen: wij hebben één grote schat: het Evangelie Woord. Er geldt voor ons één grote wedstrijd, de strijd van Christus en de draak.
En Christus zal triomferen, want op Pasen heeft Hij de draak de nekslag al toegebracht.

We hebben zijn Woord dat Hij terugkomt op de wolken van de hemel.
Op die dag zal Hij in alle glorie de hele wereld, heel de schepping oprollen en vernieuwen.
Ja, God is onze almachtige Vader.
Gemeente, onze Vader om Christus wil!

Wij kunnen het in dat geloof tegen elkaar zeggen: wees nu maar gerust.
We leven nog in het strijdperk van dit leven.
Maar we leven hier reeds als overwinnaars.

Dat is geen Evangelie van de valse gerustheid, alsof we alle toevertrouwde talenten mogen begraven.
We gaan wel aan het werk want we hebben de roeping om in de schepping van God bezig te zijn.
Dat is ook de opdracht die God in het paradijs al aan Adam en Eva meegaf.
Bebouw de hof.
Ontwikkel de schepping.

Die taak blijft, want Christus werkt nog steeds door en daarom werken wij ook door, met Hem en door zijn Geest.

(III:)
Ook dat erkennen we in Zondag 9.
We hoeven daar op deze plaats niet zoveel van te zeggen, want in Zondag 10 krijgt deze Vaderlijke zorg om Christus wil, brede aandacht in de belijdenis van de voorzienigheid.

We letten wel even op die laatste zin. Vader zal ons verzorgen: alle kwaad van ons weren of voor ons doen meewerken ten goede, ja dat kan Hij als een almachtig God en Hij wil het ook als een trouw Vader.

Hier loopt onze belijdenis van Zondag 9 op uit. We hebben God geprezen om Zijn majesteit.
Vaders zaak is onze zaak. En Vaders eer wordt onze eer.

Ik vertrouw op deze almachtige God, mijn Vader!
In welke zorgen we ook kunnen zijn: Vader is bij mij en Hij zal uitkomst geven.
En er zijn veel zorgen.
Iedereen heeft denk ik wel zijn vragen, z’n strijd en z’n spanningen.
Wat is er een drukte en een onrust in ons leven.
Wat lopen we vaak met bergen vragen rond over alles wat er gebeurt.
En we krijgen vaak nog geen antwoord ook.

Maar het slot van Zondag 9 is de taal van de gelovige.
De getrooste van Zondag 1 spreekt ook hier; mijn Vader kan en wil mij redden.
Want Hij heeft het gezegd, dan zal het ook komen.
Vergelijk de profetie van Jesaja.
Het Woord van de Here is niet zonder kracht.
De Here maakt Zijn beloften waar voor iedereen die op Hem vertrouwt.

Laat dit vertrouwen in uw zorgen nu ook de boventoon voeren.
Niet als een afleidende formule voor rust. Zeker niet.
Wanneer wij weten, geloven en vertrouwen dat ons leven staat onder Vaders zorg, zoeken we daarin Vaders eer. Daarom kunnen we het ook zeggen dat deze Vader al het kwaad voor ons kan doen meewerken ten goede, in ons voordeel.

Geen voordeel aan luxe en dergelijke. Maar ons voordeel in het leven van de enige troost!
Vader werkt en is bij ons om die unieke band tussen Hem als Vader en ons als Zijn kind te versterken.
Soms ook door droefheid en pijn heen.
Blijf in die moeiten vertrouwen op Vaders zorg.

Dat geloof kan juichen hier aan het eind van deze Zondag: ik ben kind van Vader in de hemel.
En deze Vader, (mijn Vader om Christus wil): kan werkelijk alles.
Hij zal de doden opwekken uit het graf; Hij zal de aarde en de hemel vernieuwen.
Hij is bij ons dag en nacht draagt Hij.
Die God onze Vader, in Jezus Christus, is ons een God van heil.

AMEN